Η 6η Νοεμβρίου είναι μια ημέρα τιμής, μνήμης και υπερηφάνειας, που σηματοδοτεί για την πόλη μας την έναρξη της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της οριστικής ενσωμάτωσης στον εθνικό κορμό.
Η απελευθέρωση του Αμυνταίου μας διδάσκει ότι τα πάθη μπορεί να οδηγήσουν στην Ανάσταση και ότι συντριπτικές ήττες μπορούν,εντός ολίγων ημερών, να δώσουν τη θέση τους σε ένδοξους, αξιομνημόνευτους θριάμβους.
Η μάχη του Σόροβιτς στις 22 Οκτώβρη,η οποίαμνημονεύεται στο Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη στο προαύλιο της Βουλής των Ελλήνων, διδάσκεται σε όλες τις στρατιωτικές σχολές ως μνημειώδης περίπτωση ασυνεννοησίας και αστοχίας, διδάσκεται όμως παράλληλακι η στάση της Πυροβολαρχίας Κοσκινά, ως υπόδειγμα ηρωισμού, της οποίας οι άνδρες έπεσαν μέχρι ενός, γιατί δεν έλαβαν ποτέ γραπτή διαταγή υποχώρησης.
Το ατσάλινο φρόνημα και η ανδρεία των ηρώων, που πολέμησαν γενναία εναντίον υπέρτερου εχθρού, οδήγησε στην τελική νίκη και στην οριστική απελευθέρωση του κατεστραμμένουΑμυνταίου, υπό τις επευφημίες και τη συγκίνηση των λιγοστών κατοίκων που ζούσαν ακόμα στην περιοχή.
Σήμερα, 112 χρόνια μετά την Απελευθέρωση του Αμυνταίου από τους Οθωμανούς κατακτητές, στεκόμαστε με δέος, συγκίνηση και σεβασμό, μπροστά στους ήρωες που έπεσαν αγωνιζόμενοι για μια ελεύθερη πατρίδα.
Η παρακαταθήκη τους οφείλει να μας εμπνέει και να μας φωτίζει, ώστε να αντιμετωπίζουμε τις σύγχρονες προκλήσεις με σθένος, ομοψυχία και αποφασιστικότητα, αξίες στις οποίες κρύβεται η λυδία λίθος για την ανάπτυξη και την ευημερία του λαού μας.
Χρόνια πολλά Αμύνταιο!
Χρόνια πολλά Ελλάδα!